Στήριξη απο τον κόσμο και ανασυγκρότηση της ομάδος απέναντι στον Ατρόμητο

Το Σάββατο το απόγευμα στο Κλ.Βικελίδης η ομάδα μας θα αντιμετωπίσει τον Ατρόμητο σε ενα παιχνίδι που πρέπει πάση θυσία να κερδίσει. Μόνο η νίκη την δεδομένη χρονική στιγμή μπορεί να φέρει την ηρεμία στην ομάδα μας και να κάνει όλους όσους έχουν μείνει στο αποτέλεσμα της Τετάρτης να καταλάβουν οτι υπάρχει και συνέχεια, υπάρχουν και άλλοι στόχοι και οτι η ομάδα πρέπει να προχωρήσει μπροστά και να διεκδικήσει οτι καλύτερο μπορεί σε Ευρώπη και Ελληνικό πρωτάθλημα. Χάθηκε ένας στόχος αλλά υπάρχουν άλλοι δυο και εάν απο μόνοι μας βάζουμε ταβάνι στην ομάδα και θεωρούμε κάποιους στόχους άπιαστους τότε ας μην απαιτούμε απο τους παίκτες μας να αλλάξουν νοοτροπία. Συνεχίζει λοιπόν ο ΑΡΗΣ μας στο Ελληνικό πρωτάθλημα και τώρα που το πρόγραμμα θεωρητικά αλλάζει και γίνεται σαφώς πιο εύκολο είναι η ιδανική ευκαιρία να κάνουμε ενα καλό νικηφόρο σερί, να μαζέψουμε βαθμούς, να σταθεροποιηθούμε στα υψηλά επίπεδα της βαθμολογίας και να δούμε την συνέχεια σαφώς πιο αισιόδοξα. Ο Ατρόμητος αν και στις πρώτες 7 αγωνιστικές αντιμετώπισε σχεδόν όλες τις θεωρητικά αδύναμες ομάδες της σουπερλίγκας δεν μάζεψε τους βαθμούς που ήθελε και σίγουρα η συνέχεια αναμένεται αρκετά δύσκολη εφόσον συνεχίσει με αυτούς τους ρυθμούς. Εμείς λοιπόν θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε το κακό ξεκίνημα του Ατρόμητου όπως και τις σημαντικές απουσίες που έχει και να μην τους κάνουμε την χάρη να πάρουν έστω και 1 πολύτιμο βαθμό για αυτούς στο Κλ.Βικελίδης.   Η ομάδα μας απέναντι στα Τρίκαλα αν και αγωνιζόταν σε βούρκο έδειξε αρκετά μαχητική, δημιούργησε αρκετές ευκαιρίες αλλά τις έλειπε η ουσία που είναι το γκολ. Το πρόβλημα στο γκολ που υπάρχει απο την αρχή της χρονιάς είναι ο γρίφος που έχει να λύσει ο Κούπερ τόσο για το αυριανό παιχνίδι όσο και για την συνέχεια της χρονιάς. Τα 3 γκολ σε 7 αγώνες μιλάνε απο μόνα τους και όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε ομάδες σαν τον Ατρόμητο όπου παλεύουν για την σωτηρία και θα διεκδικήσουν τον 1 βαθμό της ισοπαλίας με διπλές και τριπλές γραμμές άμυνας τότε τα πράγματα γίνονται σαφώς πιο δύσκολα. Δεν ξέρω εαν αυτό το πρόβλημα οφείλεται σε πρόσωπα, σε τακτικές ή απλά στην ατυχία μας αλλά το θέμα είναι το θα πρέπει να βρεθεί η λύση το συντομότερο. Αν και η πίκρα είναι μεγάλη αύριο το απόγευμα το Κλ.Βικελίδης πρέπει να γεμίσει και όλοι μας να δείξουμε την εμπιστοσύνη μας στον Κούπερ και στους παίκτες τους. Δεν πρέπει στιγμή να ξεχνάμε οτι όλα αυτά που γίνονται εδώ και χρόνια στον σύλλογο μας(Λέσχη Φίλων ΑΡΗ, ARIS FM, κ.α.)  δεν στοχεύουν σε εφήμερα αποτελέσματα αλλά σε έναν ΑΡΗ με γερές βάσεις που θα είναι μόνιμα πρωταγωνιστής. Σιγά σιγά όλα φτιάχνουν και θα έρθει και η σειρά του αγωνιστικού όπου η ομάδα μας θα παρουσιάζεται δυνατή σε κάθε παιχνίδι και θα κερδίζει τίτλους. Σε αυτήν την προσπάθεια εμείς είμαστε αρωγοί και εμείς θα συνεχίσουμε να οδηγούμε την ομάδα στο σωστό δρόμο. Για αυτό λοιπόν όλοι απο νωρίς στο γήπεδο, ντυμένοι στα κίτρινα και με δυνατή φωνή για 90′ να σπρώξουμε την ομάδα στην νίκη!

Στην Λαμία ξεκινάει το πρωτάθλημα

Ως φυσιολογική πρεμιέρα του πρωταθλήματος θα πρέπει να υπολογίσουμε το αυριανό παιχνίδι της ομάδος μας στην Λαμία απέναντι στον Πανελλήνιο μιας και η τυπική πρεμιέρα κόντρα στον Ολυμπιακό ήταν μια φαρσοκωμωδία.  Πλήρης λοιπόν ο ΑΡΗΣ μας χωρίς προβλήματα τραυματισμών(και απεργιών) θα προσπαθήσει να πάρει μια σημαντική νίκη  που θα μας δώσει προβάδισμα απέναντι σε έναν  αντίπαλο που αν και φέτος παρουσιάζεται αποδυναμωμένος θεωρητικά έχει τους ίδιους στόχους με εμάς. Την μοναδική εικόνα που έχω απο την ομάδα του Πανελληνίου είναι απο το παιχνίδι κυπέλλου κόντρα στον Ολυμπιακό όπου ο αυριανός μας αντίπαλος παρουσιάστηκε χαμένος μέσα στο γήπεδο και σαν μια ομάδα χωρίς αρχή και τέλος. Φυσικά απο τότε έχει περάσει ενα σημαντικό χρονικό διάστημα και σίγουρα ο Πανελλήνιος θα παρουσιαστεί σαφώς πιο δυνατός και θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί και την έδρα που θα είναι πολύ δυνατότερη απο το παγωμένο κλειστό της Κυψέλης. Στο δικό μας στρατόπεδο τώρα αν και όπως είπαμε προβλήματα δεν υπάρχουν υπάρχει μια μπερδεμένη κατάσταση όσο αφορά τους Πιρς και Ντάστον που απο οτι φαίνεται θα είναι το τελευταίο τους παιχνίδι. Με χαρά μέσα στην εβδομάδα άκουσα απο άτομα που είναι πολύ πιο κοντά στους διοικούντες της ΚΑΕ απο οτι εμείς οι απλοί οπαδοί να λένε κατηγορηματικά οτι η απόφαση αντικατάσταση των 2 προαναφερθέντων είναι δεδομένη και οτι μάλλον στο παιχνίδι με τον μπαοκ την επόμενη αγωνιστική ο ΑΡΗΣ θα παρουσιαστεί με νέο ρόστερ! Φυσικά αυτή η απόφαση πρέπει όλους να μας χαροποιεί γιατί όπως είχε τονιστεί αρκετές φορές το ρίσκο που πήρε ο ΑΡΗΣ με την απόκτηση του Πιρς και το ακόμη μεγαλύτερο ρίσκο με την απόκτηση του Ντάστον δεν μας βγήκε ούτε στο ελάχιστο. Είναι ο κρίμα ο φετινός ΑΡΗΣ που διαθέτει τόσους καλούς Έλληνες παίκτες, έναν εξαιρετικό Αμερικανό σαν τον Τάκερ και έναν καλό κοινοτικό σαν τον Μπορόβνιακ να προδίδεται απο τους 2 Αμερικανούς που συμπληρώνουν το ρόστερ σε μια εποχή όπου για όλες τις ομάδες της Α1 εκτός του ΠΑΟ και του ΟΣΦΠ οι ξένοι παίκτες είναι το Α και το Ω μιας ομάδος. Παρόλα αυτά ο ΑΡΗΣ με έχει πείσει οτι και με αυτό το ρόστερ μπορεί να πάρει την νίκη στο αυριανό παιχνίδι και είμαι σίγουρος οτι και οι Έλληνες παίκτες της ομάδος που τίμησαν την απεργία του ΠΣΑΚ θα δείξουν ιδιαίτερο ζήλο αύριο. Μπορεί ο Πανελλήνιος να επέλεξε την Λαμία για να έχει και μια πιο δυνατή έδρα απο αυτήν που είχε τα προηγούμενα χρόνια αλλά μάλλον αύριο την μάχη της κερκίδας θα την χάσει γιατί πολύ απλά ο Super 3 Λαμίας που λίγο καιρό πιο πριν ιδρύθηκε  θα δώσει δυναμικό παρόν. Έτσι λοιπόν για ακόμη ενα παιχνίδι η ομάδα μας θα έχει τον κόσμο στο πλευρό της! Δυστυχώς το μπασκετικό παιχνίδι συμπίπτει με τον ποδοσφαιρικό αγώνα στο Κλ.Βικελίδης και αναγκαστικά θα αρκεστούμε να δούμε την νίκη της ομάδος μας σε μαγνητοσκόπηση!

Ίδια προβλήματα, ίδια λάθη και η ζωή συνεχίζεται…

Όσο αισιόδοξος και θετικός μπορεί να είναι κάποιος άνθρωπος σίγουρα το αποτέλεσμα της Τετάρτης θα τον έχει πληγώσει πολύ και ακόμη θα τον τρώει μέσα του. Τι έφταιξε και ο ΑΡΗΣ βγήκε εκτός του βασικού του στόχου? Νομίζω οτι αν αφήσουμε την διαιτησία στην άκρη όλοι θα συμφωνήσουμε οτι ο βασικός λόγος ήταν η επιθετική μας αφλογιστία ή όπως αρκετές φορές την αποκαλούμε η ατυχία και ως ενα σημείο τα ατομικά λάθη στην άμυνα. Το θέμα όμως είναι οτι αυτά τα προβλήματα δεν τα είδαμε μόνο την Τετάρτη αλλά τα βλέπουμε απο την αρχή του πρωταθλήματος όπου η ομάδα μας σε 7 αγωνιστικές έχει 4 ήττες και 3 νίκες με 3 νικητήρια γκολ όπου το 1 μάλιστα ήρθε στο φινάλε απο γέμισμα απελπισίας. Το παράξενο σε αυτήν την κατάσταση είναι οτι αν γυρίσουμε λίγο πίσω στο χρόνο πολύ εύκολα θα διαπιστώσει κανείς οτι και πέρσι και πρόπερσι και παραπρόπερσι κ.ο.κ. τα ίδια προβλήματα είχαμε, τις ίδιες συζητήσεις κάναμε και ως ενα σημείο παρόμοια αποτελέσματα είχαμε. Ακόμη και μέσα απο αυτό το blog που διανύει το τέταρτο έτος ζωής και αντικατοπτρίζει ένα ελάχιστο κομμάτι της Αρειανίδικης κοινωνίας  εαν πάμε στα παλιότερα ποστ των προηγούμενων ετών θα διαβάσουμε τόσο στα άρθρα όσο και στα δικά σας σχόλια τους ίδιους ακριβώς προβληματισμούς. Λάθη στην άμυνα, αφλογιστία στην επίθεση, φταίει αυτός, φταίει ο άλλος και συνεχίζουμε… Η σημαντική διαφορά σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν ακούει στο όνομα Κούπερ που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει και είναι κάτι παραπάνω απο βέβαιο οτι εαν μείνει στον σύλλογο μας για αρκετά χρόνια σίγουρα και οι επιτυχίες θα έρθουν. Προσωπική μου αίσθηση είναι οτι με τα ίδια αποτελέσματα εδω και ενάμιση χρόνο  που είναι ο Κούπερ στον πάγκο του ΑΡΗ μπορεί να είχαμε αλλάξει 2 προπονητές ή ακόμη και διοίκηση. Άρα σίγουρα η παρουσία του Κούπερ είναι θετική γιατί όπως και να το κάνουμε οι συχνές αλλαγές προπονητών δεν κάνουν καλό και αυτό είναι αποδεδειγμένο σε όλες τις ομάδες. Ποιος είναι όμως ο κοινός παρανομαστής των επαναλαμβανόμενων προβλημάτων των τελευταίων ετών? Η λογική λέει οτι είναι οι παίκτες που αγωνίζονται εδώ και χρόνια στην ομάδα. Κόκε,  Χαβίτο, Κάλβο,  Γκιάρο, Κουλουχέρης, Πρίτας, Βαγκελί και Νέτο είναι αρκετά χρόνια στην ομάδα μας και έχουν βάλει την δική τους σφραγίδα στο αγωνιστικό προφιλ του ΑΡΗ μας. Με εξαίρεση τον Κόκε (όπου όποιος υποστηρίζει οτι τον ικανοποιεί η παρουσία του   συγκεκριμένου αθλητή τα τελευταία χρόνια και δεν αναπολεί την χρονιά που έβαζε γκολ με κλειστά μάτια είναι τουλάχιστον υποκριτής) όλοι υπόλοιποι έχουν πολύ μεγάλη βελτίωση και δικαίως κάποιοι παίκτες σαν τον Γκιάρο, Πρίτα, Χαβίτο, Νέτο θεωρούνται ως βασικοί. Παρόλα αυτά εδω και χρόνια οι αδυναμίες των συγκεκριμένων παικτών είναι δεδομένες και πάντα λέγαμε στις μεταξύ μας κουβέντες οτι ναι μεν είναι καλοί αλλά ο ΑΡΗΣ χρειάζεται καλύτερους παίκτες και αυτοί απο πρωταγωνιστές να αποκτήσουν δευτερεύοντα ρόλο γιατί πολύ απλά έχουν αποδείξει οτι δεν μπορούν να σηκώσουν την ομάδα και τα όνειρα  μας για αυτήν στις πλάτες τους. Δηλαδή εαν ξαφνικά ο Γκιάρο  μείνει απο δυνάμεις θα μας φανεί περίεργο? Εαν ο Κάλβο και ο Χαβίτο χάνουν και τα πιο εύκολα γκολ είναι κάτι πρωτόγνωρο? Εαν ο Πρίτας ώρες ώρες έχει έλλειψη δημιουργικότητας είναι κάτι που πρέπει να μας ξενίζει? Εαν όποτε μπαίνει ο Κουλουχέρης δημιουργείται πανικός στην άμυνα μας είναι επίσης κάτι καινούργιο? Εαν ο Νέτο και ο Βαγκελί έχουν μεγάλα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση τους δεν είναι ενα σενάριο που το έχουμε ξαναδιαβάσει? Όλα τα παραπάνω είναι εδω και χρόνια γνωστά και έχουν ειπωθεί αμέτρητες φορές. Εαν σε αυτά προσθέσουμε και κάποιες ακόμη σημαντικές αδυναμίες της ομάδος μας όπως η έλλειψη αριστερού μπακ, η αξιόπιστη εναλλακτική λύση στο κέντρο της άμυνας και ο «killer» στην επίθεση όπου σε κάθε μεταγραφική περίοδο όλοι συμφωνούμε ότι είναι «τρύπες» που πρέπει να κλείσουν τότε η όλη κατάσταση είναι κάτι σαν deja vu με όλα αυτά να τα έχουμε ξαναζήσει όχι μόνο μια φορά αλλά πολλές περισσότερες. Μέχρι και οι πιο υγιείς σκεπτόμενοι Αρειανοί που δεν θέλουν να μένουν σε πρόσωπα έχουν καταντήσει γραφικοί με το να αναφέρουν ξανά και ξανά τις αδυναμίες των παραπάνω όπου στην ουσία τα παιδιά δεν μας φταίνε σε τίποτα απλά αποδίδουν σύμφωνα με τις πραγματικές τους δυνατότητες που μπορεί απο την μια να έχουν την δυνατότητα να κερδίσουν την Ατλέτικο αλλά και απο την άλλη να αποκλειστούν απο τα Τρίκαλα… Σαν συμπέρασμα επίλογο αυτού του πόστ θα σας αναφέρω ενα παράδειγμα με την ομάδα της Κλέανθους όπου πριν μερικά χρόνια είχε μια τεράστια ευκαιρία να μπει στους χρυσοφόρους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα όχι στον Άγιαξ όπως αυτό το καλοκαίρι αλλά κόντρα σε μια σαφώς πιο αδύναμη και άσημη ομάδα απο το Ισραήλ και μόλις έναν προκριματικό γύρο. Τότε λοιπόν ο πιο πετυχημένος προπονητής στην ιστορία της ομάδος του έκανε πλάτες στην διοίκηση εκμεταλλευόμενος την υποστήριξη και την εμπιστοσύνη που έδειχναν τα πρόβατα προς το πρόσωπο του, την είδε προπονητής-μάγος και πίστεψε οτι με το μαγικό του ραβδάκι θα μετατρέψει μια ομάδα μετρίων παικτών περιορισμένων δυνατοτήτων σε ομάδα Champions League… Ας μην κάνουμε λοιπόν και εμείς τα ίδια λάθη που κάνανε οι γείτονες μας και ας εκμεταλλευτούμε με τον καλύτερο τρόπο την ευκαιρία που έχουμε με τον Κούπερ στον πάγκο. Ας σταματήσουμε να βασιζόμαστε σε ναι μεν καλούς παίκτες αλλά και περιορισμένων δυνατοτήτων που εδώ και χρόνια που είναι στον σύλλογο έχουμε δει ποιο είναι το ταβάνι τους και ας τους βοηθήσουμε τόσο αυτούς όσο και τον Κούπερ να κάνει τον ΑΡΗ μας μεγαλύτερο ενισχύοντας την ομάδα με παίκτες αξίας που μπορούν να κάνουν την διαφορά. Η ενίσχυση στην επόμενη μεταγραφική περίοδο με παίκτες αξίας είναι κάτι παραπάνω απο απαραίτητη γιατί σε διαφορετική περίπτωση το καλό χαρτί που λέγεται Εκτορ Ραούλ Κούπερ αργά ή γρήγορα θα το κάψουμε…